wędrowanie...

Minęły już dwa tygodnie... 

kiedy wróciłem z drugiego Camino w swoim życiu... 

Jakie było? 

Chyba do końca nie mogę odpowiedzieć na to pytanie, bo chociaż wędrówka po szlakach Portugalii i Hiszpanii rzeczywiście się skończyła to Camino chyba wciąż trwa. 

Trwa w przemyśleniach, w przebytej drodze, w wyciąganych wnioskach, wiszącej na ścianie drugiej Compostelce. 

Co dało, te tylko lub aż przebyte 120 km, w ciepłej Portugalii, mglistej Galicji. Na asfaltowej drodze i leśnej ścieżce?

Czy warto było tachać ten ciężki plecak i stawiać krok za krokiem? 

Warto było i wiele dało... Nie ostatnie to moje Camino. 

Niech odpowiedzią, a zarazem zachętą by ruszyć w drogę... w drogę przez życie

będzie to co poniżej.

Wędrowanie 

Szary, duży plecak

Dwa kije i buty

Kilometry drogi ...

Krok pierwszy na szlaku 

Do celu przybliża 

Jak bedzie droga? 

Czym wszystko przewidział. 

Brzask poranka,

Mgła nad łąka,

Cichutki pisk ptaków,

Wszystko budzi sie do życia 

Gdy przechodzisz obok

Mocna kawa

Ciepła bułka 

Pokrzepia wędrowca 

Obok Drugi

Także kroczy

Towarzysz twej drogi. 

Raz oparciem w trudzie drogi 

Raz sam szuka wsparcia. 

Cel przed nami wciąż daleko, 

Odległym sie staje. 

Kres wędrówki nie jest celem

Celem wędrowanie. 

Wędrowanie to jest czas. 

Czas spotkania z Drugim. 

Cierpliwości i pomocy

Wyciagnietych dłoni. 

Czas nauki i doświadczeń 

Wyciągania wniosków. 

Życie wędrowaniem. 

xłp sierpień 2015